MODLITWA PO KOMUNII ŚWIĘTEJ
Po udzieleniu Komunii Świętej kapłan wraca do ołtarza i czyści patenę, kielich; obmywa też nad kielichem palce, bo być może na nich pozostały jeszcze cząstki Ciała Pańskiego. Podczas tej czynności, która jest także znakiem czci wobec Eucharystii, kapłan odmawia po cichu modlitwę: „Panie, daj nam czystym sercem przyjąć to, co spożyliśmy ustami i dar otrzymany w doczesności niech się stanie dla nas lekarstwem na życie wieczne”. Tekst tej modlitwy wyraża nadzieję, że dar Eucharystii będzie owocny już w życiu na ziemi, a także stanie się środkiem zapewniającym życie wieczne.
Następnie celebrans po wezwaniu: „Módlmy się”, i zachowaniu chwili milczenia, odmawia tzw. modlitwę po Komunii, którą kończy „Amen” wiernych. Kończąc część eucharystyczną liturgii Mszy Świętej, wyraża ona najpierw dziękczynienie za otrzymany dar Ciała i Krwi Chrystusa, wymieniając owoce, których udziela każdemu przyjmującemu (np. uświęcenie, uzdrowienie, oczyszczenie, moc, pragnienie nieba), a także całemu Kościołowi (np. jedność, miłość, pokój). Następnie w tej modlitwie wypowiadana jest prośba o trwałość owoców Komunii Świętej w dalszym życiu i o udział w zbawieniu wiecznym, którego zadatkiem już jest obecność Chrystusa w sercu. Każda modlitwa po Komunii ma swój własny aspekt dziękczynienia czy prośby, w zależności od okresu liturgicznego i święta.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
Błogosławieństwo udzielane na zakończenie liturgii Mszy Świętej jest prośbą Kościoła kierowaną do Boga w Trójcy Jedynego o Jego moc w przezwyciężaniu trudów dnia codziennego, do którego wracamy; jest także zapewnieniem, że Bóg nie zostawia nas samych, ale w osobie swojego Syna idzie razem z nami w kolejny etap naszego życia. Dlatego też apostołowie po wniebowstąpieniu Jezusa i otrzymaniu od Niego błogosławieństwa z radością wracali do Jerozolimy (por. Łk 24,52), w przekonaniu, że Jezus, tak jak zapowiedział, nie zostawi ich samymi, lecz ześle im Ducha Świętego, który będzie ich prowadził i obdarzał mocą w powierzonej im przez Jezusa misji na tej ziemi.
„IDŹCIE W POKOJU CHRYSTUSA”
To wezwanie zastąpiło wypowiadane przez całe wieki łacińskie określenie Ite missa est. Słowo missa pierwotnie pochodzi od określenia missio, co znaczy posłanie, rozesłanie w świat. Z czasem używano słowa missa na określenie całej Mszy Świętej. „Idźcie w pokoju Chrystusa” nie oznacza, że spotkanie z Chrystusem już się skończyło i można opuścić kościół, lecz spotkanie z Chrystusem powinno trwać w świecie, w rodzinach i we wszystkich wspólnotach, w których żyjemy i pracujemy. To rozesłanie powinno przynosić owoce, a najważniejszym z nich jest Chrystusowy pokój – z Bogiem oraz z braćmi i siostrami.